نقش خودکارآمدی تحصیلی و خود ناتوان‌سازی تحصیلی در اهمال‌کاری تحصیلی دانشجویان

اهداف: اهمال‌کاری تحصیلی یکی از متغیرهای شایع در دانشجویان است که لزوم توجه به آن و بررسی متغیرهای تأثیرگذار بر آن ازجمله خود ناتوان‌سازی تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی اهمیت بسیاری دارد. لذا پژوهش حاضر باهدف نقش خودکارآمدی تحصیلی و خود ناتوان‌سازی تحصیلی در اهمال‌کاری تحصیلی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید باهنر بیرجند انجام شد. روش ها: پژوهش حاضر ازجمله پژوهش‌های همبستگی که به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای تعداد 120 نفر از دانشجویان پسر پردیس شهید باهنر بیرجند انتخاب و پرسش‌نامه‌های اهمال‌کاری تحصیلی سولومون و راثبلوم (1984)، خود ناتوان‌سازی تحصیلی میجلی و همکاران (2000) و خودکارآمدی تحصیلی مک ایلروی و بانتینگ (2002) را تکمیل نمودند. جهت تحلیل داده‌ها، از روش‌های آمار توصیفی مانند جداول توزیع فراوانی، محاسبه میانگین، انحراف معیار و نیز از شاخص‌های آمار استنباطی، همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین متغیرهای خودکارآمدی تحصیلی و اهمال‌کاری تحصیلی (10/0-R= ) خود ناتوان‌سازی تحصیلی با اهمال‌کاری تحصیلی (21/0-R= ) رابطه منفی و معنی‌داری وجود دارد. همچنین این دو متغیر باهم مقدار 16/0 واریانس اهمال‌کاری تحصیلی را پیش‌بینی می‌کنند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش توجه بیشتر مسئولین و متصدیان تعلیم و تربیت و مؤسسات آموزش عالی را در زمینه اهمال‌کاری تحصیلی دانشجویان را می‌طلبد.